وبلاگ - زندگی حقیقی با شبکههای مجازی
زندگی حقیقی با شبکههای مجازی
علاوه بر همهی اینها، گاهی روابط زوجین از حالت حضوری و رودررو، به استیکرهای عاشقانه تبدیل میشود!! ارتباط مؤثر کلامی و فیزیکی، جای خودش را به ایموجیهای بیخاصیت میدهد و این یعنی خاموشیِ تدیجیِ زندگیِ مشترک!!
زندگی حقیقی با شبکههای مجازی، چگونه فضای مجازی و زندگی ام را مدیریت کنم؟
اصلاً حذف شدنی نیست، انگار جزئی از وجود خودمان شده، مگر میشود بدون آن زندگی کرد؟! همین فضای مجازی که اتفاقاً خیلی واقعی است! آدمهای واقعی، ارتباطات واقعی، قهر و آشتیهای واقعی و غیره. شبکه کاغذی پاسخگو در این شماره به شبکههای مجازی تنیده است!
زندگی بی تو محاله!
اسمش را «جبر فرهنگ و زمانه» بگذاریم یا «راهی برای زندگی سادهتر» فرقی نمیکند؛ مهم این است که زندگی لنگِ آن است! شاید دیگر نتوان زندگی کردن بدون فضای مجازی را حتی تصور کرد!
اما استفادهی افراطی و اشتباه از ابزاری که میتواند مدیریت زمان و انرژی را به همراه داشته باشد، باعثِ اعتیاد شده است! فرضاً کسی هم باشد که فقط از محتواهای سالم، مذهبی، تربیتی و مناسب به صورت افراطی استفاده کند… علاوه بر اتلاف وقت، باید هر روز دوز مصرفی را بالا ببرد، این زندگی را مختل میکند!
اصلاً اطلاعات زیاد هم باعث اضطراب ما میشود، چه طور؟ اطلاعات زیاد باعث اختلال در سیستم شناختی میشود و پردازشِ مکررِ اطلاعاتِ ورودی، بدون ثبات، باعث سلب آرامش میشود! همین عدمِ وجودِ آرامش آغازگر مشکلات زناشویی هم هست!
استیکر عاشقانهام باش!
علاوه بر همهی اینها، گاهی روابط زوجین از حالت حضوری و رودررو، به استیکرهای عاشقانه تبدیل میشود!! ارتباط مؤثر کلامی و فیزیکی، جای خودش را به ایموجیهای بیخاصیت میدهد و این یعنی خاموشیِ تدیجیِ زندگیِ مشترک!!
به اینها اضافه کنیم زمانی که زوجینِ شکاک، دائماً در حال چک کردن گوشی یکدیگر هستند و یا بدتر از آن، با رمزهای چندگانه، دنیایِ مجازیِ خود را، از همسر و همپیمانِ خود، مخفی کنند!
گاهی هم اتفاق دیگری در حال افتادن است: «برگرداندن شخص از مشکلات با سرگرمیهای مجازی!» یعنی اشخاص به جای مواجه شدن با مشکلات و حل آن، حواس خود را پرت میکنند و به فضای مجازی، ماهواره یا تلویزیون پناه میآورند، کاری که باعث اضطراب، افسردگی و وسواس فکری میشود.
معضل واقعی هم زمانی است که زوجین در فضای مجازی، غرق شده و هیچکدام توجهی به دیگری و تهدیدهای این فضا برای زندگی مشترک و بعدها تربیت فرزند ندارند!
زندگی به توان مجازی!
نه فقط فضای مجازی که هر چیزی که به تعالی و رشد طرفین کمک کند، خوب است؛ امّا امان از زمانی که زندگی را دچار آسیب کند.
چارهی کار، مدیریت فضای مجازی است؛ برای استفادهی بهتر از فضای مجازی و خصوصاً موبایل میتوانیم:
- «جاگوشی» داشته باشیم!
سبد، ظرف یا طاقچهای مخصوص گوشی، ورودی خانه داشته باشیم تا هنگام ورود، گوشی را در محل مخصوص قرار دهیم.
- زمان بندی کنیم!
برای استفاده از گوشی، زمانبندی مشخصی تنظیم کنیم و غیر از آن، از گوشی استفاده نکنیم.
- پاسخ فقط به تماسهای ضروری!
هنگامی که در خانه هستیم، تنها به تماسهای ضروری و خاص پاسخ دهیم، وقت خانه متعلق به همسر و خانواده است و هیچکس نمیتواند ما را بابت جواب ندادن به موبایل بازخواست کند!
- جایگزین پیدا کنیم!
دورهم نشینیهای خانوادگی در خانه یا بوستانهای شهری، بازیهای گروهی و فکری مثل اسمفامیل، منچ، پانتومیم، اتلو، استوژیت و…، کتابخوانی فردی و جمعی، وقت گذراندن با کودکان و … جایگزینهای خوبی برای پرسه زدنهای مجازی است.
قدم زدن با عشق!
موارد بالا و حتی راهحلهای بهتر زمانی جواب میدهد که در مرحلهی اول، توان مدیریت خودمان را داشته باشیم! یعنی با ارادهی قوی بتوانیم خود مدیریتی کنیم!
در مرحله دوم دیدگاه خودمان را در مورد استفاده از فضای مجازی اصلاح کنیم و قلباً به این نتیجه برسیم که استفادهی ناصحیح از فضای مجازی، باعث اخلال و کاهش کیفیت زندگی مشترک میشود!
در مرحله سوم با پرورش تفکر و تعقل، راه را بر موارد مزاحم و مخلی که به فضای فکری ما آسیب میرسانند ببندیم و بدون تأثیرپذیریِ منفی از دیگران، به زندگی خود سامان دهیم!
محمد صادق شهسوار
بدون توضیحات
نوشتن دیدگاه