برای اینکه در عین قبول و درک حقیقت ، احساساتش به ستیزه برخاست،دلش در برابر درک عقلش قیام کرد، از قبول حقیقت اِباء و استکبار نمود، تسلیم قلب نداشت. (شهید مطهری/عدل الهی)

سختی همچون کیمیا خاصیت تغییر دادن ماهیت دارد، جان و روان آدمی را عوض می‌کند. اکسیر حیات دو چیز است:عشق، و آن دیگر بلاء، این دو نبوغ می‌آفرینند و از مواد افسرده و بیفروغ گوهرهایی تابناک و درخشان به وجود می‌آورند. (شهید مطهری/عدل الهی)

  خدا قانون خود را عوض نمی‌کند.ما باید خودمان را عوض کنیم. ما غرق در جهالتیم، در فساد اخلاق غوطه‌وریم،هیچگونه وحدت و انفاق نداریم و در عین حال توقع داریم که خدا ناصر ما و یاور ما باشد. ما برای یک حادثه کوچک هزار قِسم شایعه می‌سازیم، دروغگوئی و نادرستی را شیوه خود قرار داده‌ایم

  اساسی‌ترین شرط سلامت قلب، تسلیم بودن در مقابل حقیقت است. تسلیم سه مرحله دارد: تسلیم تن، تسلیم عقل، تسلیم دل. (شهید مطهری/عدل الهی)

  اگر ما می‌خواهیم دین صحیح داشته باشیم، اگر می‌خواهیم از فقر رهایی یابیم، اگر می‌خواهیم از مرض نجات پیدا کنیم، اگر می‌خواهیم عدالت در میان ما حکمفرما باشد، اگر می‌خواهیم آزادی و دموکراسی داشته باشیم، اگر می‌خواهیم جامعه ما بر خلاف حال حاضر به امور اجتماعی علاقه‌مند باشد، منحصراً راهش علم است و علم،

شکی نیست که علم به تنهایی ضامن سعادت جامعه نیست. جامعه، دین و ایمان لازم دارد؛ همان طوری که ایمان هم اگر مقرون به علم نباشد مفید نیست بلکه وبال است. «قَطَعَ ظَهْری اِثْنانِ: عالِمٌ مُتَهَتِّکٌ وَ جاهِلٌ مُتَنَسِّکٌ»اسلام نه عالم بی‌دین می‌خواهد نه جاهل دیندار. (شهید مطهری/ده گفتار)

جامعه امروز زیان‌های اجتماع مختلط را به چشم خود می‌بیند. چه لزومی دارد که زنان فعالیت‌های خود را به اصطلاح «دوش به دوش»مردان‌ انجام دهند؟ آیا اگر در دو صف جداگانه انجام دهند نقصی در فعالیت و راندمان کار آنان رخ می‌دهد؟ اثر این دوش به دوشی ها این است که هر دو همدوش را

  الف) عدم هم زبانی و سنخیت محتوا و متن، با فهم و فرهنگ مخاطب ب) عدم نیازسنجی و نپرداختن به نیازهای واقعی جامعه ج) بی‌توجهی به اقتضائات زمان. (شهید مطهری/بینش مطهر)

  باید فلسفه قیام حسینی مکرر در منابر گفته شود، فلسفه عزاداری ها گفته شود،همان اثر و منظور حاصل شود که امام زین‌العابدین و امام باقر و امام صادق و امام کاظم توصیه می‌کردند و کمیت ها و دعبل خزاعی ها به وجود می‌آمد و آثاری بر مرثیه گویی‌های آنها مترتب بود. نباید کاری کرد

  قضیه فلسطین مربوط به دولتی از دولت‌های اسلامی هم نیست؛ مربوط به یک ملت است، ملتی که به زور او را از خانه‌اش بیرون کرده‌اند. قضایایی که کارنامه قرن ما را تاریک می‌کند(این قرنی که به دروغ نام حقوق بشر، نام آزادی، نام انسانیت بر آن گذاشته‌اند) همین قضیه است. (شهید مطهری/حماسه حسینی/ج١)